staruszka

staruszka
сущ.
• старец
• старик
• старые
* * *
starusz|ka
♀, мн. Р. \staruszkaek старушка
* * *
ж, мн P staruszek
стару́шка

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Смотреть что такое "staruszka" в других словарях:

  • staruszka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. staruszkaszce; lm D. staruszkaszek {{/stl 8}}{{stl 7}} pieszczotliwie, z sympatią, czasem ze współczuciem o starej kobiecie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przygłucha, pochylona, wiekowa staruszka. Poczciwa staruszka.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • staruszka — ż III, CMs. staruszkaszce; lm D. staruszkaszek «z odcieniem sympatii, życzliwości o starej kobiecie» Pogodna staruszka. przen. Wierzba staruszka …   Słownik języka polskiego

  • staruszka — Matka Eng. A mother …   Słownik Polskiego slangu

  • Wczasy od Maluszka do Staruszka — (Ryglice,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Słowackiego 30, 33 160 …   Каталог отелей

  • Krystyna Feldman — (* 1. März 1916 in Lwów; † 24. Januar 2007 in Poznań) war eine polnische Schauspielerin. Krystyna Feldman Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • gołąbek — 1. Gruchać jak dwa gołąbki «czule rozmawiać ze sobą, okazując sobie sympatię, miłość; przymilać, czulić się do siebie»: (...) szli parkową aleją, obejmując się i gruchając jak dwa gołąbki. Roz tel 1999. 2. Siwy jak gołąbek «całkowicie siwy, o… …   Słownik frazeologiczny

  • astmatyczny — astmatycznyni «chory na astmę; właściwy choremu na astmę» Astmatyczna staruszka. Astmatyczny oddech …   Słownik języka polskiego

  • baba — I ż IV, CMs. bababie; lm D. bab 1. rub. żart. «dojrzała kobieta» Tęga, wielka baba. Biuro pełne bab. Płakać jak baba. ∆ Baba jaga, baba jędza «postać bajkowa uosabiająca zło; czarownica, wiedźma» ◊ Herod baba «kobieta, zwykle potężnej budowy,… …   Słownik języka polskiego

  • bezzębny — bezzębnyni «nie mający zębów» Bezzębna staruszka …   Słownik języka polskiego

  • chucherko — n II, N. chucherkokiem; lm D. chucherkorek zdr. od chuchro Drobna staruszka, istne chucherko …   Słownik języka polskiego

  • ciekawski — ciekawskiscy pot. «niezmiernie, czasem zbytnio ciekawy; nadmiernie interesujący się cudzymi sprawami; wyrażający czyjąś wielką lub zbytnią ciekawość; wścibski» Ciekawska staruszka. Obrzucano ich ciekawskimi spojrzeniami. ciekawski w użyciu rzecz …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»